Alzheimer Nederland - Forum

[Sonja W]

Dag allemaal,

Vorige week is mijn 81 jarige vader opgenomen middels een IBS. Mijn vader was enorm in de war, deed ontzettend onverantwoorde dingen de laatste tijd. Het ophalen door de ambulance enorm heftige ervaring, mijn vader wilde niet weg maar het kon niet anders. Hij woont allleen en redelijk afgezonderd, kwetsbaar ook voor foute personen waar helaas problemen mee zijn geweest. Thuiszorg etc. Stuurde hij gewoon weg, dus at niet en nam zijn medicijnen niet. Ook werd hij regelmatig verward ergens (al dan niet gevallen) aangetroffen.

Hij is in een dementie verpleeghuis terecht gekomen, hier zijn ontzettend aardige verzorgers en wij als familie hebben er een goed gevoel bij. Helaas heeft hij de BOPZ in het ziekenhuis geweigerd daarom is hij nu via de IBS opgenomen. Dit IBS is voor 3 weken bekrachtigd. Nu maak ik me onwijs veel zorgen dat hij weer straks op straat gezet wordt.. er is mij beloofd dat dit niet zal gebeuren... maar... Hij wil naar huis en is soms zo ontzettend helder.. ik hou mijn hart vast.

Ik kan het niet loslaten, denk aan niets anders.. wij als familie zijn helemaal opgebrand. Dan zou je zegggen drie weken rust..pak die... helaas het lukt me niet. Ik word gek van mezelf. Kan straks ook een plekje reserveren als het zo doorgaat.

De arme verpleegkundigen worden volgens mij ook dol van mij, ik stel continu dezelfde soort vragen.

Mvg Son

[loek]

Dag Son,
Ik begrijp je helemaal, het is ook niet niks om dit mee te maken. Toch.....je vader maakt dit ook mee, kun je je voorstellen hoe hij zich voelt ! Hij is al in de war (diagnose Alzheimer ?) , en snapt nu werkelijk helemaal niet meer wat er aan de hand is . "Zijn huis uit", nieuwe omgeving, nieuwe mensen, ALLES anders ! Probeer hem de komende weken "op zn gemak" te stellen, rustig aan hem zoveel mogelijk begeleiden in zijn "nieuwe leven". Wees er voor hem, en probeer het "leuk" voor hem te maken in het verpleegtehuis. Ziet zijn kamer er een beetje gezellig uit (met eigen spulletjes) ? Ga gewoon eens rustig naast hem zitten en zeg
dat je begrijpt dat hij boos is. Praat er samen over (indien mogelijk), en als dat niet mogelijk is, drink gewoon koffie samen en klets een beetje met hem. Als hij minder boos is, is het voor jullie ook makkelijker.
Praat met de verzorgenden, met de verpleeghuisarts, met de psycholoog van het verpleegtehuis. En leg je bezorgdheid uit, stel vooral al je vragen....
Blijf betrokken, en kijk hoe jullie het samen voor je vader zo goed mogelijk kunnen regelen. Dat hij boos is, verward is, en lelijke
dingen roept, komt omdat hij ziek is . Hij had het ook liever anders gezien . Maar "het is wat het is", en nu met zn allen doorpakken en hopen dat het snel beter zal gaan met hem. Want dan wordt het voor jullie ook wat makkelijker.
Sterkte !

[Sonja W]

Dank je Loek, fijn een reactie,

Uiteraard verplaats ik me in eerste instantie in hem, het is zo onwijs zielig.. en daarom ben ik ook helemaal in de war.

Ik vind het hartstikke lastig wat ik tegen hem miet zeggen... ik zeg dat hij moet aansterken, dus zo ziet hij het ook..dus heeft hij het idee dat het tijdelijk is. Maar in werkelijk is het streven hem te laten waar hij is (of de IBS of RM blijft weet ik Nig niet het is nu voor drie weken).

Dus ,. Wat is wijsheid, hem in de waan te laten zodat hij rustig blijft of de waarheid te vertellen?

[loek]

Hoi,
Praat je hier ook over met de verpleeghuisarts ? Wel goed om dat te doen, ook voor jou (als mantelzorger).
Vraag gerust een gesprek aan en vraag aan hem/haar hoe je er het beste mee kunt omgaan. Ook de psycholoog kan daarin een rol spelen. Als ik jou was zou ik (als dochter) proberen hem rustig te houden. In elk geval nooit ruzie maken, met aandacht en liefde
kun je veel meer bereiken.
Bij mijn moeder (Alzheimer) woont een dame die na 4 jaar opname nog steeds roept dat ze "zo naar huis gaat".
Maak het zo prettig mogelijk voor hem op dit moment....en over 3 weken kijken we wel weer verder.
Ik neem aan dat de indicatie / diagnose / CIZ e.d. in orde zijn ? Heb je ook een case manager dementie ?
Enfin Son, hij zit nu veilig en wel in dat verpleegtehuis (waar jullie goed gevoel bij hebben....heel belangrijk!)....iedereen even
rust.......morgen weer een nieuwe dag. Probeer je niet teveel zorgen te maken, vaak gaat het in de praktijk toch anders dan je
had gedacht.
Loek

[Sonja W]

CIZ had eerder BOPZ advies gegeven wat hij weigerde dus opname via IBS helaas. Deze IBS geldt voor drie weken.. dan kan RM worden aangevraagd. Maar wat als hij niet wil? We hebben zointzettend veel met hem meegemaakt... hij kan gewoon niet meer alleen wonen. Wij moeten het inderdaad loslaten nu... maar je wil niet weten hoeveel stress we hiervan hebbben. Het schrikbeeld dat hij weer naar huis zou komen....

We willen niets liever dan dat hij kan blijven en dat we straks fijn naar hem toe kunnen en leuke dingen met hem kunnen gaan doen.

[Evelien84]

Hoi Sonson,
Op deze site kan je meer info vinden over de procedures: https://www.dwangindezorg.nl/procedures ... rt-een-ibs

Je schrijft dat je bang bent dat hij na de IBS weer naar huis moet als hij niet wil. Dat zal niet gebeuren als de rechterlijke machtiging wordt uitgesproken. Zoals je het beschrijft is het een totaal onverantwoorde situatie thuis en dat zal de rechter ook zien. De RM wordt dan voor langere duur afgegeven.

Ik denk dat je je nu moet concentreren op het zo fijn mogelijk maken voor je vader in het verpleeghuis. Doe kleine taken met hem die hij thuis ook leuk vond. Sluit aan bij zijn hobby’s en interesses.
Mijn vader zit ook nog niet zo lang in het verpleeghuis en ik heb de afgelopen tijd veel tijd gestoken in het doen van activiteiten met hem. Daarnaast heb ik ook veel gesprekken met de zorgcoordinator gehad over wat mijn vader leuk vind om te doen, zodat ze ook vanuit het huis gerichte activiteiten kunnen aanbieden. Dat werpt nu zijn vruchten af. En voor mij geeft dat nu ook meer rust en berusting in de situatie.
Sterkte,
Evelien

[Sonja W]

Allemaal veel dank voor jullie antwoorden, ik vind dit enorm fijn.

Het CIZ zal morgen langs komen, helaas was er vorige week iets fout gegaan. Ik ben bang dat ik de uitkomst al weet.. hij wil niet blijven. Dus dan moet er een RM in gang gezet worden... dan komt de rechter weer en heeft hij de toegewezen advocaat..

Ik voorzie nog zoveel gedoe want mijn vader is alles aan het bagataliseren ..(iedereen valt wel eens..en er wordt overdreven zegt hij🙄) hij kan zo goed alles naar zijn hand zetten dat je hem gelooft als hij belooft de thuiszorg niet meer weg te sturen, zijn medicijnen te nemen etc. Hij is de koning van de manipulatie. Vooral nu hij weer twee weekjes goed verzorgd is (zo knap dat ze hem onder de douche hebben gekregen) vielt hij zich weer helemaal het baasje.

Mijn nachtmerrie dat naar huis mag... dan gaat het zeer zeker weer fout. Ik hoop zo op rust voor langere tijd... dat ik regelmatig naar hem toe kan en wat leuks met hem kan doen zonder geclaim en zorg.. Ik kom nu zo weinig en kort mogelijk bjj hem want hij speelt enorm op mijn gevoel, hij ziet dat het me aangrijpt en ik hem in mijn hart het liefst in mijn tas stop en de hele dag bij me hou... maar ik ga er zelf aan onder door... ik heb nu al heen rust ... ik check continu het cliënten portaal.. ik zie dat hij nu wat ziek is en zou het liefst steeds bellen...

Fijn dat ik het hier even kwijt kan, nu hoef ik de verpleging niet steeds lastig te vallen met mijn emoties..