mijn lieve vader is 6 weken geleden overleden.
Hij heeft het leven los gelaten dmv euthanasie.
In 2014 is heeft mijn vader de diagnose atypische alzheimer gekregen. Op de gang na de definitieve uitslag heeft hij gelijk aangegeven niet tot het gaatje te willen gaan. Wij hebben toen vrij snel een wilsverklaring opgesteld en die bij de huisarts neer gelegd. Mijn vader had een atypische vorm die vrij progressief was en waarbij het besef in stand bleef. Hij wist heel goed dat hij dingen vergat en zei ook vaak dat komt door die rot ziekte. In de loop van de tijd werd hij steeds afhankelijker. omkleden, zichzelf verzorgen, wc gang, noem maar op dat kon hij niet meer. Zelfs gewoon gaan zitten of liggen was een drama. Maar wie er bv gewonnen had met voetbal wist hij wel. Mijn vader was altijd een flamboyant persoon en kon het niet verkroppen dat hij zo achteruit ging. Hij was doodongelukkig en voelde zich opgesloten in zijn eigen lijf.
Hij heeft daarom de arts eind augustus gevraagd een eind aan zijn leven te maken.
Op het moment dat mijn vader dit aan ons aangaf ben ik gaan zoeken op het internet en heb bar weinig kunnen vinden over euthanasie bij alzheimer. Het enige wat mij opviel is dat er heel terughoudend gedaan wordt. En dat vind ik heel erg. Ik ben blij dat mijn vaders huisarts bereid was mijn vader te helpen.
Ik begin nu pas te begrijpen dat het heel uitzonderlijk is, euthanasie bij alzheimer.
Daardoor is het lastig om ervaringsverhalen terug te vinden. Juist omdat er op dit moment de discussie over hulp bij zelfdoding bij ouderen zo actueel is, vind ik het belangrijk dit onderwerp aan te snijden.
Dus als mensen dingen willen weten dan ben ik bereid daar antwoord op te geven
Groet
Kim
