Alzheimer Nederland - Forum

[frans 50]

Beste leo,
moeilijk om daar advies op te geven maar ik probeer het toch.

"Kies met je hart, je verstand is om keuzes te begrijpen. Niet om ze te maken."

[madeleine]

Dag Leo, moeilijk hoor. Die verhuizing, hoe lang is dat geleden? Hoe is de omgevingsklank/geur.
Er zijn toch veranderingen geweest?
Kan het daar mee te maken hebben?

Sterkte
M

[josha]

Goedemorgen Leo

Het eerste wat bij mij binnen komt na je bericht gelezen te hebben is.... ze is aan het vertrekken! Ze vindt het welletjes geweest en dan geeft ze zelf aan[ of het lichaam] dat ze niet meer wil eten en vermoedelijk straks ook geen vocht meer tot zich neemt.
Mensen met langdurige altzheimer verkeren allang in de andere wereld en zijn nog sporadisch in "onze"wereld . En tja als familie wil je ze zo lang mogelijk bij onze wereld betrokken houden, ook omdat wij dan nog contact met ze hebben en zo graag hun glimlach en iets van herkenning willen zien.

Maar ik geloof echt dat ze zelf bepalen wanneer het genoeg is geweest. En zoals jezelf steeds aan geeft is je vrouw een model- patient , in harmonie en gelukkig, mede door jouw aandacht en liefde, was het nog fijn voor haar om hier te zijn. Mijn moeder houdt het ook zo lang vol omdat ze toch nog geniet van bepaalde dingen en ook in harmonie en balans is, maar eens gaat ook zij.
De interesse in "onze " wereld wordt gewoon steeds minder en dan trekken ze zich terug.
Maar alleen jij kunt dit inschatten of dit het geval is bij je vrouw.....

Vermoedelijk zit er toch ergens een ontsteking bij je vrouw, waardoor ze zich minder prettig voelt? [ daar kan een arts toch wel achter komen door wat urine te testen en een oorontsteking is toch ook wel goed te constateren?] Het feit dat ze nog wel goed drinkt is positief omdat daarmee de e.v.t ontsteking er uit geplast kan worden. Ik weet niet hoe jij staat tegenover levensverlengende handelingen, dit is erg persoonlijk. Ik zelf zou dit nooit doen bij mijn moeder op haar leeftijd 97! en al 16 jaar wonende in het verpleeghuis. Ik zou denken "het is genoeg geweest, ze geeft zelf dit ook aan dus ga maar lieverd, je hebt genoeg geleden en door gemaakt" Maar als jij daar wel voor bent kun je kunstmatige voeding overwegen, dus een infuus met voeding plaatsen.

En ja misschien heeft het ook met de verhuizing te maken [wat ook al wordt aangegeven] een andere omgeving kan haar behoorlijk van slag maken maar dezelfde verzorgenden zijn toch wel mee overgeplaatst? Als je vrouw nog kan praten zou je dat eens kunnen bepraten met haar,hoe ervaart zij de verhuizing?

Pfff heel heftig, lieve Leo... het is een hel van een dilema ik sluit me bij Frans aan, luister naar je eigen intuitie en je hart.Ik weet zeker dat je er uit komt!
Heel veel sterkte en veel liefs.
Josha

[Leo (vrijwilliger)]

Allen bedankt voor jullie reacties.
Wij, mijn vrouw en ik hebben 20/25 jaar geleden al gekozen en vastgelegd voor evt. euthanasie bij ondraaglijk lijden.
Wij hebben de papieren bij de huisarts neergelegd toen wij ca. 6 jaar geleden terug kwamen in Nederland.
Daar gaf de arts al aan dat e.e.a. in de situatie van mijn vrouw niet meer werkte.
Ik kan niet zeggen dat bij haar sprake is van ondraaglijk lijden, ze zegt bijna dagelijks dat ze zo gelukkig is, maar
ze kan niets meer aangeven.
Toen ik vanochtend bij haar kwam, zat ze te slapen en haar bril was zoek!
Ikzelf, had deze ochtend koorts ondanks van tevoren ingenomen Paracetamol en ben toen weer naar huis gegaan en krijg nu een kuurtje van de arts. Een aantal van de patiënten en personeel hebben longontsteking of een voorhoofdholte-ontsteking .
Ikzelf en haar zusje hebben dezelfde gedachte als jij Josha, alleen het wordt niet bevestigd door mijn vrouw. Die zegt nog dagelijks dat ze zo gelukkig is.
Overigens kreeg ik vanochtend wel te horen dat mijn vrouw een krentenbol had gegeten!
Urinetest is gedaan, negatief, oorontsteking is min of meer geconstateerd allemaal beetje vaag ,keelontsteking ?
Zeg niet dat e.e.a. te weinig aandacht krijgt, want de arts is de afgelopen dagen dagelijks bij haar geweest en heeft ook een gesprek met mij gehad.
En dan de verhuizing dat zou maar zo kunnen, alhoewel de helft van de vaste ploeg is mee verhuisd. Nu kleinschalig.
Mijn vrouw heeft geen dag op haar eigen kamer doorgebracht, zij heeft tot voor kort altijd met een medepatiënte een kamer gedeeld, toen deze stierven heeft ze er niet een van gemist, maar ze had inderdaad in het verleden een ander eigen plekje voor overdag.
alleen is dit de reden? Het zou zo maar kunnen, ik kan het haar niet meer vragen.
De verhuizing is ca. 3 weken geleden geweest.
Dank allen.
Leo

[loek]

Beste Leo,
Je weet het gewoon niet. Het kan zijn dat het de verhuizing is. Al dat gedoe er omheen, dat maakt de bewoners zeker moe, en uit hun normale doen.
En misschien dat, in combinatie met een oorontsteking (wel vreemd dat ze ineens veel minder hoort!), ja dan zijn ze
behoorlijk van slag. Ik neem aan dat ze nu een antibiotica kuur krijgt voor die oorontsteking ? Ook daar kun je van "uit je doen zijn. Er zijn ook pakjes drinken (drinken gaat immers wel) waar veel cal. in zitten, zodat ze niet afvalt, en verslapt.
Vraag de verzorgsters er naar, die zullen dat ook wel weten. Maar...........een krentenbol vanochtend !
Dat is goed nieuws ! Ja Leo, je zegt het zelf ook weleens "ergens is het eindig"...niemand weet wanneer dat moment komt;
en dat is misschien maar goed ook. In deze periode ook goed voor jezelf blijven zorgen...en voldoende rust nemen.
Ik wens je sterkte !
Lieve groet,
Loek.

[Leentje51]

Leo heel veel sterkte!
Ik kanje niet helpen maar voel je zorgen aan. Mijn vader wilde onlangs ook niet meer eten en viel zes kilo af! nu eet hij weer. Dus die zorgen herken ik wel. Nogmaals sterkte


leo (vrijwilliger) schreef:
> Goede morgen allen,
>
> Dit heeft niets meer met thuiszorg te maken, maar alles met Altzheimer.
> Wij zitten inmiddels in het 14e jaar na de officiële constatering van
> Alzheimer dementie.
> Mijn vrouw een ideale patiënt (vind ik) is ruim 9 jaar bij mij thuis
> gebleven, waarin zij ook nog de laatste 3 jaar naar de dagopvang ging.
> Uiteindelijk zit zij inmiddels ruim 3 jaar in een verpleeghuis. Daar kun je
> er wel 20 van hebben zegt de verzorging.
> Het fenomeen waar ik hier nu aandacht voor vraag is het volgende.
> Sedert ruim een maand weigert zij iedere vorm van voedsel! De hakken in het
> zand zeg maar.
> Het is iedere dag een gevecht. Men probeert van alles. Vla, yoghurt, warme
> chocola. een plakje cake, een plakje koek taartje.
> Vocht gaat er nog wel in.Ook weigert ze met enige regelmaat zich aan te
> kleden, naar de kapper te gaan en de medicatie.
> Ook de arts is ingeschakeld, maar weet er geen naam aan te geven.
> Een keelontsteking, een oor ontsteking, urine infectie, ze heeft iets onder
> de leden, maar kan zelf niet meer aangeven wat.
> Incontinentie steekt de kop op. Overigens is ze opeens extreem doof
> geworden, dus toch oorontsteking?
> Is er iemand onder jullie die het verlossende idee heeft?
> Leo
> Ze zondert zich ook af.

[Leo (vrijwilliger)]

Alle zorgen voorbij?
Vanochtend heeft mijn vrouw een krentenbol gegeten.
Vanmiddag heeft mijn vrouw warm eten gegeten, dat is weken geleden niet meer gebeurd en tussendoor
krijgt ze vocht aangeboden en dat is ook onder controle.
Poeh, ik ben nieuwsgierig naar morgen.
Nu ikzelf nog ff koortsvrij en dan is deze dip ook weer voorbij.
Dank allen.
Leo

[onderzoeker30 (vrijwilliger)]

Dag Leo,

Is de mond/gebit goed gecontroleerd van je vrouw? Er kan een ontsteking zitten?

Laat inderdaad eens naar haar oren kijken, misschien is het pijnlijk of moeten ze uitgespoten worden.
Ook kan constipatie ervoor zorgen dat er geen eetlust is. Zo zijn er natuurlijk vele redenen.
Als het echt een probleem wordt en je vrouw drinkt nog wel goed, kun je om 'drinkvoeding' vragen aan de diëtiste van de zorginstelling. Deze zijn er in allerlei smaakjes en over het algemeen worden die goed ingenomen.

Hier ook een uitgebreid artikel over dit probleem, misschien heb je er iets aan:
http://www.geriatrie.be/mediastorage/FS ... i_2016.pdf

Sterkte Leo,