Beste lezers,
Al eerder heb ik mij voorgesteld op andere topics van dit forum. maar heb nog niet alles verteld.... toch wil t nog kwijt.
Ik ben samen met mn zus dochter en mantelzorger van mijn moeder met Alzheimer in t midden stadium.
Mijn moeder heeft sinds een jaar of 3 een 'vriend'. Ik zal de man fictief beschrijven als Piet.
Al vanaf t begin van onze kennismaking met Piet hebben wij geen goed gevoel bij hem.
Ook moeder heeft aangegeven het een vreemde man te vinden, maar naarmate haar Alzheimer vorderde vond ze het toch wel fijn om iemand te hebben met wie ze een stukje kon fietsen en een bakkie te drinken op momenten dat wij niet kunnen. al vond ze hem in t begin wel te opdringerig.
We hebben het gedeeltelijk geaccepteerd want je gunt je moeder natuurlijk ook een fijne tijd.
Echter , Piet kwam steeds vaker langs en nam haar steeds vaker mee. Piet bleef slapen en moeder sliep bij Piet. Soms werd moeder wakker, niet meer wetende dat ze Piet de avond ervoor had binnengelaten.Piet heeft haar 'zakgeld ' in zijn borstzak .
Piet ontkent dat moeder Alzheimer heeft en vind ons gestoord, egoïstisch, de dokters sporen niet en noemt ons monsters.
(De kinderen van Piet staan achter hun vader maar hebben ook aangegeven dat hun vader zich niet de les laat lezen.) Piet wordt naar ons agressief als we hem vragen weg te gaan,want moeders moet dat zelf beslissen, maar moeder kan inmiddels zelf niet echt beslissingen meer nemen.
Op een dag gaat Piet met moeder een stuk fietsen en moeder komt ten val.
Piet neemt haar tegen sluitingstijd mee naar haar huisarts want moeder heeft pijn.
Wij kregen hier geen melding van. Moeder zelf heeft t zelf aan ons verteld en zegt dat er niks aan de hand is. We vertrouwden het niet en zijn naar t ziekenhuis gegaan alwaar haar schouder gebroken bleek te zijn.
vanaf dat moment krijgt moeder 2 maal per dag thuiszorg, maar Piet zorgt ervoor dat moeder al weg is voordat de thuiszorg komt. En moeder gaat mee,want moeder kan geen nee zeggen.
Piet probeerd de 'macht' over te nemen probeerd een wig tussen moeder en kinderen te plaatsen.
Enkele malen is de wijkagent bij Piet geweest om aan te geven dat het beter is als Piet geen contact meer heeft met moeder.
Piet neemt dit echter niet serieus.
Ik tref Piet vroeg in de ochtend bij mama. Hij heeft er geslapen en is in de badkamer. Moeder zit in de huiskamer een broodje te eten. Ik vraag Piet of hij klaar is en wil vertrekken. Piet komt in zijn nakie de badkamer uitstormen en begint te schelden
Ik blijf in de deuropening van de huiskamer staan om hem de weg naar de huiskamer te versperren. Piet slaat mn mobiel uit mn handen en grijpt me bij de keel.
Toen Piet weg was heb ik moeder meegenomen naar mijn huis om haar af te leiden van het voorval en in de avond melding gedaan bij de politie, maar ik heb geen bewijs en dus is aangifte zinloos.
We hebben samen met t sociaal team een brief geschreven en aangetekend opgestuurd met het dringende advies om geen contact met moeder te hebben . Het is toen 3 weken rustig gebleven, maar nu probeert Piet moeder weer aan te spreken en heeft haar zelfs ten huwelijk gevraagt. Gelukkig heeft moeder nee gezegt. Piet rijdt rondjes in t dorp op de hoop dat hij moeder aan kan spreken.
Een contactverbod regelen is een mogelijkheid, maar bewijs verzamelen is nogal moeilijk. Moeder gaat zelf immers in op zijn praatjes en reageert per dag verschillend.
Moeder staat inmiddels wel onder bewind en mentorschap en haar ID hebben wij in bewaring omdat we bang zijn dat Piet haar meeneemt op vakantie. Ook heeft moeder inmiddels een indicatie 5 gekregen.
Alsof de zorgen om een moeder met dementie niet al genoeg zijn......
Tips over hoe om te gaan met deze situatie zijn van harte welkom.
vriendelijke groet,
Petra