Alzheimer Nederland - Forum

[Bezorgde Collega]

Goedendag,

Ik werk op een kantoor met meerdere collega's. Eén van mijn directe collega's is een vrouw van 62 jaar. Zij werkt al jaren op dezelfde afdeling, met dezelfde systemen. Op ons kantoor hebben we 3 afdelingen bij elkaar zitten.

Het laatste jaar, anderhalf jaar, merken wij dat onze collega nieuwe dingen niet meer helemaal opneemt. Vorig jaar hebben we, na haar vakantie, dit ook aan onze leidinggevende gemeld. Ze maakte toen op ons en overspannen indruk.
In de loop van vorig jaar en begin dit jaar is dit verergerd. Er is een paar maanden geleden een nieuw programma in gebruik genomen. Het lukt haar nog steeds niet om hier goed mee om te gaan.

De problemen waar wij tegenaan lopen zijn, kort samengevat, de volgende:

Nieuwe dingen lukken haar niet meer. Veranderingen in werkwijzen pakt ze niet op. Ze kan nieuwe werkwijzen niet meer onder de knie krijgen.
De laatste weken is ze erg stil en in zichzelf gekeerd tijdens het werk. In de pauzes verteld ze honderduit, steeds hetzelfde.
Ze heeft geen overzicht meer over haar werk. Wanneer het druk is vergeet ze dingen af te maken.
De laatste tijd vertelt ze veel over zichzelf van vroeger, dingen die wij, als collega's, liever niet zouden weten. Dingen die je, als het jezelf zou zijn overkomen, voor je zou houden.
Ze voelt zich snel aangevallen wanneer ze wordt aangesproken op fouten of onvolkomenheden. Op dit moment kiest ze alvast voor de aanval in de hoop dat wij dan niet verder gaan vragen.
Bij elk telefoongesprek wat ze voert met klanten komt het tot een confrontatie of moet ze bij ons, als directe collega's, navragen wat ze moet doen. Als wij, haar directe collega's, er niet zijn, vraagt ze collega's van de andere afdelingen die haar niet kunnen helpen, omdat zij niet in onze materie zitten.
Het is ons opgevallen dat ze ons ook niet meer recht aankijkt. Wanneer we met haar praten kijkt ze van ons af.
Iedereen heeft het gevoel dat er iets niet in orde is.

Uiteraard bespreken wij alles met onze leidinggevende, maar ook zij kan in dit geval weinig doen. Als directe collega's proberen wij nu zoveel mogelijk haar en haar werk in de gaten te houden. Iets wat ons begint op te breken. WIj maken fouten omdat we met twee dingen tegelijk bezig zijn.
Ons werk maakt, dat als wij fouten maakt, dit in potentie levensbedreigend kan zijn. Hierdoor voelen wij ons zeer verantwoordelijk voor onze afdeling.

Ik heb een week of 8 geleden mijn strategie om met haar om te gaan veranderd van benoemen wat er fout gaat en een conflictsituatie krijgen, naar alles 10/20/30 keer uitleggen zonder hier een punt van te maken. Ook als mijn collega iets fout doet zeg ik dit wel en vraag ik haar om er in het vervolg op te letten. Ik weet heel goed dat ik dit vaak op een dag doe voor dezelfde fouten, maar ik maak er geen confrontatie meer van. Deze aanpak werkt. Ze geeft zelf aan dat ze het fijn vindt als ik dingen vaker uitleg en zegt hierbij dat ze het onprettig vindt als onze andere collega's kortaf op haar reageren.

Wij hebben heel erg het idee dat onze collega dementerend is. Zelf lacht ze onze zorgen weg (er is niks aan de hand, doe niet zo gek) of gaat ze in de verdediging (ja, maar ik heb dit gehad, dat gehad, het was druk). Ook is ze bij de bedrijfsarts geweest voor een gesprek, maar bij hem heft ze aangegeven dat ze niet snapt waarom ze daarvoor moest komen. Er is niks aan de hand, geeft ze aan.

WIj weten niet meer hoe wij, zonder letterlijk tegen haar te zeggen wat onze vermoedens zijn, nog duidelijk kunnen maken aan haar dat er toch echt iets aan de hand is. Met haar kinderen heeft ze geen contact, dus dat is ook geen optie. Haar man is niet iemand wie je wilt uitnodigen voor een gesprekje, hij zal ook keihard in de aanval gaan en het niet willen zien.

Hebben er mensen hier tips om een gesprek met haar te beginnen? Want al onze ideëen hebben tot nu toe niet gewerkt.
En, misschien nog wel belangrijker, is dit inderdaad, zoals wij denken, dementie?

[josha]

Hallo bezorgde collega

Tja dat is een dilemma waar jullie mee te maken hebben.. Na het lezen van je bericht kwam er gelijk bij mij de gedachte, dat je leidinggevende hier toch echt verantwoordelijk voor is om dit op te pakken en aktie te ondernemen.
Helemaal als je schrijft dat als er fouten worden gemaakt het levensbedreigend kan zijn....

Het kan toch niet zo zijn dat jullie het werk van je collega erbij moeten doen of constant moeten controleren? Als zij haar werk niet meer goed kan doen moet de leidinggevende hier ingrijpen, hoe erg ook. Voor er ongelukken gaan gebeuren met gevolgen die niet meer terug te draaien zijn.... pfff daar moet je toch niet aan denken.. Misschien kan ze minder belangrijk werk gaan doen... hoeft ze ook niet steeds zo op haar tenen te lopen want dit is natuurlijk ook niet haalbaar voor haar....

Zoals je hier steeds op het forum kunt lezen ontkennen de meeste mensen met dit gedrag wat jij beschrijft, dat er iets aan de hand is.Dan moet echt iemand anders de regie over nemen.En zoals ik het zie is dat je leidinggevende.
Houdt bij wat er zoal mis gaat [ opschrijven] en leg dit voor aan de bedrijfsarts en verantwoordelijken daar op het werk.. Je hebt ze dan in ieder geval gewaarschuwd mocht het echt uit de hand gaan lopen.

Ik denk niet dat het de juiste weg is om te verbloemen dat er iets aan de hand is, haar werk er bij doen hou je niet vol. Je kunt haar vragen om zich te laten onderzoeken voor jouw gemoedsrust. Misschien is er heel wat anders aan de hand dan dementie..... pas bij een diagnose moet dat blijken.. al lijken de problemen waar jullie tegen aan lopen er wel veel op..

Veel sterkte en wijsheid!
Lieve groet
Josha

[Bezorgde Collega]

Hallo Josha,

Bedankt voor je reactie.

Onze leidinggevende is bezig met dossieropbouw, maar dat heeft tijd nodig. De leidinggevende heeft ook merdere gesprekken gevoerd met onze collega, maar daar komt tot op heden niet heel veel uit. Ook omdat de collega ontkent dat er een probleem is en op alles wat de leidinggevende naar voren schuift een smoes heeft. Die zijn we nu aan het ontkrachten, maar ook dat kost tijd.

We hebben de collega al zoveel mogelijk taken ontnomen. Ze doet nu alleen nog telefoongesprekken en een klein beetje werk wat niet super belangrijk is. Alleen neemt ze ons dat niet in dank af, omdat ze niet snapt waarom ze andere taken niet mer mag doen. Dit is allemaal wel in overleg met de leidingevende gegaan.

Voor ons is het lastig om fouten die we tegenkomen door te sturen naar de leidinggevende, omdat we allemaal het gevoel hebben haar achter haar rug om zwart te maken. Ook al weten we allemaal dat dit geen houdbare situatie is. Ik merk dat collega's dingen bij mij melden omdat ik er het minste moeite mee heb om ze door te spelen. Dit omdat ik probeer het te zien als haar uiteindelijk helpen, ook al lijkt het nu niet zo.

[josha]

Hallo bezorgde collega

Ik vind je een super goede collega hoor! je doet het prima op deze manier. Het gaat vanzelf wel een kant op en ik ben heel blij dat de leidinggevende hier al mee aan de slag is..
Ook je gedachte dat je uiteindelijk je collega helpt door haar "fouten" door te spelen naar je leidinggevende, is ook helemaal de mijne. Natuurlijk ondervind je weerstand, als iemand zelf niet beseft of wil toegeven dat ze haar taak/ werk niet meer goed kan doen. Ook dat het niet goed voelt om het achter haar rug om te moeten doorspelen naar de leidinggevende , snap ik. Maar dat kun je voorkomen door het eerst tegen haar zelf te gaan zeggen . Omdat je haar reactie nu wel weet, kun je je er op instellen en er geen discussie meer van maken.

En probeer het niet te zien als haar "zwart "maken maar de realiteit onder ogen te zien. Je bent al zeer goed bezig met haar te helpen uiteindelijk .Het is wat er is en zo kom je het snelst bij een oplossing. ,Je doet het voor haar, hoe verdrietig en pijnlijk het ook voor alle partijen is..Misschien een goed idee om met de andere collega`s af te spreken dat zij ook meldingen doen naar de leidinggevende, zodat jij nu niet alleen gezien wordt als de kop van jut. Een beetje meer verdelen en de verantwoording samen dragen is misschien wat fijner voor je...

Veel sterkte

Lieve groet
Josha

[Margaret]

Wat een moeilijke situatie. Ik denk dat je al veel doet door de taken die potentieel levensbedreigende fouten kunnen veroorzaken bij haar weg te halen. En je leidinggevende te helpen met voorbeelden, zodat hij/zij ermee aan de slag kan. Want ik ben het wel eens met Joshua dat daar het balletje ligt. Of hoort te liggen. Wat me wel verbaast is dat zo'n gesprek bij de bedrijfsarts afgedaan kan worden met 'ik weet niet wat ik hier doe'. Kan daar niet doorgepakt worden?

[Bezorgde Collega]

Een update;

Woensdag is er weer een gesprek geweest tussen de betreffende collega en de leidinggevende.
Hierin heeft de leidinggevende aangegeven dat onze collega zich moet laten onderzoeken omdat ze "zichzelf niet is". De collega was een paar dagen ziek geweest en had zich woensdag weer beter gemeld. Na het gesprek is ze heel rustig weer aan haar bureau gaan zitten en heeft haar taak (ze heeft er nog maar 1) weer hervat. De rest van de collega's, ik was vrij, wist niet wat ze hiermee aan moesten.
Ze heeft totaal niet gereageerd op wat de leidinggevende van haar heeft geeist.
's Middags had onze collega een gesprek met een andere collega en begon midden in dat gesprek over iets heel anders. Iedereen hoorde dit en de meesten hadden hier wel moeite mee.

Voor mij is dit alleen maar weer een aanwijzing in de richting van dementie, ook al kan het nog steeds iets anders zijn.

Onze collega is vanaf donderdag weer ziek gemeld en we hopen dat ze de eis van de leidinggevende, om zich te laten onderzoeken, onthoudt en uitvoert. We zijn benieuwd hoe het nu verder zal gaan.

[Bezorgde Collega]

Margaret schreef:
> Wat een moeilijke situatie. Ik denk dat je al veel doet door de taken die
> potentieel levensbedreigende fouten kunnen veroorzaken bij haar weg te
> halen. En je leidinggevende te helpen met voorbeelden, zodat hij/zij ermee
> aan de slag kan. Want ik ben het wel eens met Joshua dat daar het balletje
> ligt. Of hoort te liggen. Wat me wel verbaast is dat zo'n gesprek bij de
> bedrijfsarts afgedaan kan worden met 'ik weet niet wat ik hier doe'. Kan
> daar niet doorgepakt worden?

Helaas heeft een bedrijfsarts zeer weinig gewicht. Hij kan niks als je als werknemer niet meewerkt. Hij mag bijv. inlichtingen vragen bij de huisarts, maar alleen als jij toestemming geeft. Geef je die niet, kan hij niks. Hij mag volgens mij ook niet eisen dat je je laat onderzoeken. Hij kan het wel als voorstel doen en als je meewerkt zal dit door de werkgever wel overgenomen worden, maar zonder jouw toestemming en medewerking kan hij niet veel.