Thuisverzorging Alzheimerpatient..

[Cis]

Huiszoeking Alzheimer patient

Wij willen mijn man thuis gaan verzorgen. Het verpleeghuis lukt niet.hij is er ruim 14 dagen. Is erg verdrietig
We (. Ik) gekozen voor een interne verzorgster, 24 uur per dag..
Het zal best moeilijk worden , maar niet moeilijker dan de afgelopen jaren ,waarin ik me meer of minder gevangen voelde.
Mijn vraag, heeft iemand hier ervaring mee? Is dit tot het einde toe vol te houden?
Heel graag advies,
Alle hulp is welkom.
Hartelijke groeten
Cis.

[Ellis]

Goedemorgen Cis,
Wat verdrietig om te lezen dat jouw man zo verdrietig is in het verpleeghuis. Een verhuizing naar een verpleeghuis heeft een grote impact op jouw man. Dat is normaal. Ineens raakt hij zijn veilige plek kwijt en dat zorgt vaak tijdelijk voor meer verwarring. Dit is vaak een periode van gewenning ( https://www.dementie.nl/impact-partner/ ... t-dementie)

Als je ervoor kiest om jouw man (zo lang mogelijk) thuis te laten wonen, is het belangrijk dat je de zorg goed regelt. Denk aan ADL-zorg, maar ook aan bijvoorbeeld hulp bij huishoudelijke taken.

Hier lees je er meer over: https://www.dementie.nl/thuiszorg

Blijf daarnaast ook eerlijk naar jezelf. Zorgen voor iemand met dementie is ontzettend zwaar. De zorg wordt vaak meer belastend naar mate de dementie vordert.

Groeten, Ellis

[wia]

Dag Cis

Ook ik had het plan om mijn man tot het laatst toe thuis te blijven verzorgen. Je verlegd steeds je grenzen.
Maar op een gegeven moment moest ik erkennen dat het niet meer ging.
Heeft weken geduurd voor hij zijn draai vond, ook 2 keer verhuisd omdat er gelijk in de buurt geen plaats was.
Iedere verandering geeft prikkels is onze ervaring.
Wel steeds mee blijven zorgen in het verpleeghuis.
Ben me ook wel veel schuldig blijven voelen dat het thuis niet meer ging.
Met je verstand weet je dat maar je hart reageerd anders
Moeilijk hè?
Hoop dat je wat aan mijn ervaringen hebt.
Sterkte en groet
Wia

[Margaret]

Mijn moeder wilde dat ook heel graag doen voor mijn vader. Ze komt zelf uit de thuiszorg. Maar haar is het niet gelukt. Tijdens een crisissituatie waar mijn vader gewelddadig werd naar de thuiszorg is hij toch opgenomen. Ik denk zelf dat een groot deel van de zwaarte van de zorg kwam omdat mijn vader 's nachts steeds meer ging dwalen. En dus ook m'n moeder uit haar slaap hield. Slaapgebrek maakt het zo veel zwaarder. M'n vader wilde ook niet naar een dagbesteding, dat maakte het ook niet makkelijker.

Wat een verschil met jouw verhaal is is dat je een verzorgster voor 24 uur erbij krijgt. Dan kun je de zorg wellicht echt fifty-fifty delen, ook de nachten.

Is het al definitief? Je zou het ook even kunnen aankijken of hij niet meer gaat wennen. 14 dagen is nog kort. Wat vind jij zelf van de zorg die hij krijgt in het verpleeghuis?